Mittwoch, März 26, 2008
آشیخ مطهری و آداب نوروزی ایرانیان
در معرفت و در فرهنگ ما ایرانی‌ها احترام به پدر و مادر و اجداد و نیاکان‌‌، یکی از واجبات است، هم یکی از شایسته‌ترین آداب.
پیامبر اسلام (ص) در مسافرت‌های متعددی که قبل از بعثت به‌عنوان بازرگان به شام و حلب داشتند فرهنگ پیش‌تاز ایرانیان را از نزدیک در شام مشاهده فرموده بودند.
خطه شام و حلب آن زمان بین ایرانیان و رومیان دست به‌دست می‌گشت. چه ایرانیان، چه رومیان، چه قوم یهود و نصارا، که ساکنین آن دیار بودند، همه از فرهنگی والا و کیش و مذهبی بر اصول یکتا پرستی برخوردار بودند.
این اعراب بودند، که ذوب در جهل و بُت‌پرستی، نه از فرهنگ نشانی داشتند، نه از تاریخ اثری.
همه چیزشان در پشم شتر، شیر شتر، پشکل شتر و شاش شتر خلاصه می‌شد.
بدیهی است پیامبر اسلام آرزو داشتند اعرابِ جاهل بدوی فرهنگ و آداب و رسومی نظیر فرهنگ و تمدن ایرانیان و رومیان دارا شوند.
اسلام ظهور کرد و پیامبر، همه هّم و سعی‌اش بر این بود، که اعراب جاهل و بُت‌پرست را، مثل اهالی شام و حلب، آدم بکند، هویت و فرهنگ به آن‌ها به‌بخشد.
کار به آن آسانی نبود که می‌نمود، مگر اعرابِ نادان و بی‌فرهنگ حرف حساب سرشان می شد؟ مگر منطق سرشان می‌شد؟ مگر به سهل و به آسانی دست از عادات و آداب اجداد بُت‌پرست‌شان برمی‌داشتند؟
خون کردند دل پیامبر را ؛ تا سرانجام آیه‌ای نازل شد خطاب به اعرابی که ذوب بودند در جهل و در بُت‌پرستی:

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئاً وَلاَ يَهْتَدُونَ

این همان آیه‌ای‌ست که شیخ مرتضی مطهری، عضو انجمن سلطنتی فلسفه در رژیم پیشین، در ویدیوکلیپ ذیل، به آن اشاره می‌کند. منتها سعی دارد با ترفند آخوندی و با سفسطه و روضه‌خوانی، آن سرزنش و شماتت را به ایران و ایرانیان نسبت دهد. گویا منظور خداوند تبارک و تعالی ایرانیان متمدن بوده‌است و نه اعراب بی‌فرهنگ بادیه‌نشین. ایرانیانی، که در تاریخ پرافتخارشان هرگز بُت‌پرست نبوده‌اند و آیین یکتا‌پرستی را، هم‌گام با ابراهیم خلیل‌الله، به‌بشریت آزمودند.
شیخ تطهیر‌شده و ِمطّهر، پیش یا پس از انقلاب شکوهمند، یک‌دفعه خیال برش داشت و برگشت به‌دوران جاهلیت و شروع کرد به‌پدر و مادر و جد و آباء خودش توهین کردن(اگر فرض بر این بگیریم که اصل و نسب از ایران دارد و نه از حجاز) و بی‌تربیتی نمودن و آن‌ها را احمق و خَر نامیدن.
خودتان تماشا کنید، هرچند حدس می‌زنم این ویدیو کلیپ را احتمالا تا کنون دیده‌اید.

*
مطهری در همین ویدیو کلیپ نوروز را نیز روز نحس می‌نامد و در ذّم آن سخن می‌راند. و من از خود می‌پرسم:
چه می‌کنند این آخوند‌های ایران ستیز در ایران من؟
هنگام ترورش به‌دست گروه فرقان من در تهران بودم و از خود می‌پرسم اگر زنده می‌ماند چه می‌گفت از خریت و حماقت و خرافات کسانی که در چاه جمکران نامه برای صاحب‌الزمان می‌اندازند؟ و آیا شاید خود وی هم دست در دست احمدی نژاد، گزارشی، توصیه‌ای، استدعایی و سفارشی، به‌چاه می‌انداخت؟
*
احمدی نژاد در پیام نوروزی‌اش تعریف دیگری از نوروز دارد. او می‌گوید:
از معصوم علیه السلام نقل شده است که فرمود نوروز روزی است که خدای متعال از انسان بربندگی خودش و یکتاپرستی و تبعیت از ولی خدا بیعت گرفت. روز تجدید عهد است. روز آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و پیامبر گرامی اسلام است. روز آغاز امامت امیرالمومنین است. روز آغاز حکومت آخرین است.
*
به‌قول رفسنجانی: اونجای آدم دروغگو!
نوروز ایرانی‌ست و بس. نه ربطی به اسلام دارد و نه ارتباطی با حضرت نوح. ایرانیان با همین نوروز‌ها و چهارشنبه سوری‌ها و با سنت‌های ملی‌شان، شما را به‌زباله‌دان تاریخ خواهند سپرد.
*
با توجه به‌این‌که آشیخ مرتضی مطهری اجداد ما و اجداد خودش را در ویدیو کلیپ بالا، احمق و خر نامیده است، من، در جستجوی سند حماقت اجداد مربوطه و علل توهین‌ استاد به ایران و ایرانی، در حین جستجو در اینترنت به این ویدیوکلیپ برخوردم، که توصیه می‌کنم تماشا بفرمایید. توضیح این‌که این آقای عرعری ایرانی نیست:

Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com