شیرین لبی شیرین تبار مست و می آلود و خمار مه پاره ای بی بند و بار با عشوه های بی شمار هم کرده یاران را ملول هم برده از دلها قرار مجموع مه رویان کنار تو یار بی همتا کنار زلفت چو افشان میکنی ما را پریشان میکنی آخر من از گیسوی تو خود را بیاویزم به دار یاران هوار مردم هوار از دست این بی بند و بار از کف بدادم اعتبار می میزنم جام پیاپی میزنم هی میزنم هی میزنم بی اختیار